De wonderlijke wereld van Corsica is echt geen sprookje. L’Île de Beauté heeft echt zijn naam niet gestolen. De fauna en de flora zijn divers, uiterst wisselend, verrassend en vooral adembenemend in zowel de bergen, als aan de volledige kustlijn. Je hebt soms ogen te kort om de schoonheid van dit eiland voldoende te capteren. En dan heb ik nog niet gehad over de meest verborgen parel aldaar, zijnde de Corsicaanse wijnbouw.

Italië blijft één van de verrassende een dominant wijnlanden ter wereld. De boutade zegt soms dat de beste wijnen ter wereld uit Italië komt, alsook de slechtste. Wat wel het geval is, is het feit dat er in Italië heel veel dingen op wijnvlak aan het gebeuren is, mede als gevolg van de gewijzigde klimatologische omstandigheden. Nieuwe inheemse druiven steken de kop op, nieuwe wijngaarden op andere bodems vinden hun weg, de stevige blockbusters van destijds vinden geen consumenten meer, de ‘nieuwe’ witte wijnen van Italië breken op verschillende manieren door, cool-climate-wijnen in Italië zijn zeer succesvol, etc, etc, etc…zijn maar een greep uit de nieuwe vinologische tendensen uit Italië. Deze focusdegustatie staat in teken van wat er zoal beweegt in modern Italië. Tijdens deze focusdegustatie gingen we een degustatieve wandeling in Italië maken, waarbij het duidelijk moest worden dat het opzoeken van  hoogte (Alto Adige, Etna…) of de nabijheid van meren een middel zijn om in deze tijden van klimaatverandering  nog drinkbare elegante fruitige wijnen te maken. De confrontatie met enkele oude bekende stijlwijnen van grote naam en faam moest alles nog in een duidelijker perspectief plaaatsen.

Mousserende wijnen zijn niet meer weg te denken uit de hedendaagse wijnwereld. Zowat elk gerespecteerd wijnland heeft zijn eigen variant op de markt gebracht. Maar de bakermat of de moeder der parelende wijnen blijft hoe dan ook Champagne. Hoewel Champagne furore maakt aan de rijkste culinaire tafels, blijft deze drank toch meestal een ideale starter of een aperitief. Nochtans zijn vineuze champagnes tot meer in staat en kunnen ze perfect een maaltijd begeleiden. Maar er is meer. Een recente ontdekkingstocht door Tom Ieven (ex-sommelier Hof Van Cleven en huidig sommelier van restaurant Colette) & Peter Doomen (Belgische Ambassadeur du Champagne sinds 2013) heeft geresulteerd in een verrassend verhaal van champagne en kaas. Dit verhaal werd omgezet in een prachtig en origineel boek, dat vorige jaar werd uitgegeven door Borgerhoff&Lamberigts. Welnu, we hebben dit boek laten leven en topchampagnes met topkazen met elkaar laten verzoenen. Deze EWOP-avond werd echt exclusief omdat deze avond werd begeleid door Peter Doomen (mede-auteur van het boek) en Frederic Van Tricht (meester-kaasaffineur). Het interactief spel tussen eigenzinnige champagnes en het gedifferentieerd smaakspectrum van verschillende kazen werd op een verbazende manier gebracht. Een diner eindigen met kaas en champagne werd plots geen taboe meer, maar eerder een aanrader.

Het eerste seizoen van EWOP is achter de rug en hebben we feestelijk afgesloten met een boeiende apotheose in het restaurant Sensum. Een leuke en leerrijke avond waar het gamma van Clos des Frères op een gewaagde manier in pairing gingen met de smaakvolle gerechten van Maurice De Jaeger. Dit was meteen ook de start van het nieuwe seizoen, want we hebben dan ook op dat moment het volledig nieuw programma voor 2025 voorgesteld. Het volledige programma EWOP voor 2025 vind u hieronder:

Toen de wijnen van Bordeaux 1990 op de markt kwamen, ontplofte de wijnwereld in een ware euforie. Parker omschreef dit wijnjaar in overtreffende trap, in vergelijking met de twee fan­tastische voorgaande jaren 1988 en 1989. De Parker-scores van 100/100 vlogen ons om oren. Het werd als een millésime voor de eeuwigheid omschreven. Vele professionele wijnmaga­zines verkeerden in een soort delirium en daardoor sprongen de prijzen de lucht in. We zijn nu meer dan 30 jaar later. Komt deze ·eeuwigheid' overeen met de realiteit? Is 1990 wel degelijk zo'n uitzonderlijk wijnjaar in Bordeaux? Gaan we ooit de waarheid rond dit fameuze bordelese wijnjaar kennen? Welnu, op 19 januari 2023 werd een speciale focusdegustatie georganiseerd met een select publiek van 20 proevers, om dit bijzonder enigma op te lossen.

Op 25 november 2022 werd in Auberge du Pecheur (St-Martens-Latem) de rode loper uitgerold voor een wijnappellatie die al vanuit zijn naamgeving tot de verbeelding spreekt. De Baronie Gent van de Commanderie du Costes du Rhône werkte een dubbelactiviteit uit rond het wijngebied Plan de Dieu, een Rhôneappelatie die in 2005 tot een benoemde Côte-du-Rhône-Village is gepromoveerd. In de schaduw van de rotsen van de Dentelles de Montmirail en een beetje gesandwicht tussen de bekende cru’s als Gigondas, Vacqueyras, Cairanne en Rasteau, ligt een oase aan wijngaarden te blinken in zon’s aanschijns en met de volle neus in de mistral. De reusachtige wijnvlakte van meer dan 1500ha die juist deze cru’s met elkaar verbindt, kreeg de naam Plan de Dieu, omdat het vroeger een zeer onherbergzaam gebied was waar rovers en bandieten schuil zaten. Om deze vlakte (= plain) in de middeleeuwen te doorkruisen, had je niet alleen de ziel maar ook de zegen van God nodig om er zonder kleerscheuren door te geraken. Sinds 14de eeuw werd deze vlakte ontgonnen niet alleen van zijn slechte reputatie, maar ook door locale boeren met het resultaat dat in 1326 de eerste wijngaarden werden aangeplant.

artikel verschenen in Ken Wijn Magazine - jaargang 18 - n° 36

Geboren worden in een uitzonderlijk wijn­jaar is iets dat een mens overkomt. Wanneer die mens dan ook een gepassioneerd wijnlief­hebber blijkt te zijn en dat wijnjaar één van de meest uitzonderlijke van vorige eeuw is, dan moet er met die samenloop van omstandig-heden iets gedaan worden. Veel hebben ere- atieve wijnaficionado's niet nodig om met dit gegeven aan de slag te gaan. Op 1 april 2022 was het dan zover. Een pak vrienden die in het wijnjaar 1961 geboren waren, kwamen bijeen met een fles 1961 en gingen proefondervinde­lijk de strijd aan om te zien of de wijn de goed geconserveerde lijven van de kwestieuze proe­vers konden overtreffen. 61 jaar oud is niet niks. Hoewel de proeversgroep er conditioneel schitterend uit zag, werd toch duidelijk dat doorheen eenieders levensloop er sluiks toch wat averij werd opgelopen. De jeugdigheid was iets als een herinnering en er waren anekdotes enoeg om die opnieuw tot leven te brengen.

Gent, dinsdag 14 september 2021 Het is een verwarrende periode. Door de klimatologische omstandigheden (waarover later meer) is de pluk veel later dan voorzien. Ik kijk jaarlijks met enorm veel goesting uit naar dé vinologische periode bij uitstek: de pluk en de vinificatie van de nieuwe wijn. De 'heilige' maand september is mijn zuurstoffles voor de komende maanden. Een succesvolle oogst geeft mij energie om het jaareinde creatief en zonder besognes aan te pakken. De schoonheid van de nieuwe grenache geeft mij telkens opnieuw vleugels. 2021 moest daarenboven symbolisch ook een bijzondere pluk worden, want precies 20 jaar geleden was dit ons eerste avontuur. Het was een onvergetelijk moment om onze eerste wijn te kunnen maken in prachtige omstan-digheden. We wisten ook perfect waar we stonden met de snoeischaar in de hand toen de twee vliegtuigen de to-rens van het World Trade Center doorboorden. Ook toen sloeg de verwarring toe, terwijl we juist op dat moment één van onze dromen aan het realiseren waren. Dit jaar is het duidelijk dat ik al mijn positivisme overboord mag gooien. Op 14 september 2021 sta ik voor een ongeziene wijnramp in de zuidelijke Rhône. Met een bang hart, vol van emoties, trokken we naar het zuiden. Alsof het niet slechter kon beginnen, kregen we te horen dat er ‘s nachts een zondvloed over Vacqueyras was uitgebroken. De toon was gezet.

Op 21 september 2012 vonden overal ter wereld voor de 3de maal de Grenache-days plaats. Talrijke festiviteiten worden op dat moment georganiseerd in alle uithoeken van de wijnwereld, waarbij de bijzondere eigenschappen van de grenache in het daglicht worden geplaatst. Deze bijzondere ode aan de grenachedruif werd uiteraard op verschillende plaatsen gevierd in de zuidelijke Rhône, de bakermat van de edele Franse variant van de Spaanse granacha of garnacha.

Terwijl we eind 2022 hard aan het werken waren met zowel Commanderij Osiris-Gent (cfr wijnkalender op www.commanderijosiris.be ), als met de Baronie Gent van de Commanderie des Costes du Rhône ( cfr initiatief met Plan de Dieu op www.baroniegent.eu ) om zeer waardevolle en leerrijke wijnmomenten te presenteren, zijn er ook bepaalde degustatiethema’s die we niet met grote groepen kunnen organiseren.

U wordt van harte uitgenodigd om een unieke degustatieve ervaring te beleven bij u thuis. Op 25 februari 2021 kunt u online mee degusteren aan een unieke set wijnen van Clos des Frères, onder mijn persoonlijke begeleiding. Via een take away-formule kunt een degustatiebox bestellen die u op twee plaatsen kunt afhalen. In deze degustatiebox zitten tien proefstalen:

n deze bizarre tijden zijn klassieke degustaties niet meer mogelijk. De wijnliefhebber wordt daardoor ernstig in zijn vinologische vrijheid beknot. Daarenboven zijn het waanzinnige moeilijke tijden voor de horeca en zeker voor de gespecialiseerde wijnhandel, die met uitzonderlijke ontdekkingen willen uitpakken. Hetgeen grootwarenhuizen niet kunnen, kunnen de geëngageerde cavisten zeker!

• 5 uitzonderlijke ritten in het wijngebied rond Vacqueyras• Een unieke combinatie tussen sportieve ontspanning en puur wijngenot• Toplocaties, topwijnen en topparcours• Fietsen met een sociaal hart en met onze gedachten bij Serge Baguet• Een knipoog naar het 20 jarig bestaan van Clos des Frères

Een echte wijnliefhebber is van veel markten thuis. Een rasechte wijnliefhebber is niet alleen een epicurist, maar is ook nauw verbonden met cultuur. Het woord ‘terroir’ is misschien wel het meest cultuurgeladen begrip, dat amper te vertalen is en dat enkel door een doorwinterde wijnliefhebber juist kan worden ingeschat. Dat wijn de geesten losmaakt en daardoor aan menig kunstwerk de oorzaak is, zal niemand verwonderen. Na een schuchtere maar geslaagde poging om muziek aan wijn te linken, gaan we nu een stapje verder. Topwijnen linken aan topfilms is een nieuwe uitdaging, zeker wanneer we dit thematisch verwerken en organiseren.

Theorie: 0,5 uur: Via een spoedles wordt een stukje van de olfactologische theorie uiteen gezet. Van neus tot mond; invloed van geuren op smaakgewaarwordingen; de psychologie van geuren; wijngeuren leren kennen & herkennen; het verband tussen wijngeuren en gastronomische smaken, het accorderen van wijnen met gerechten, …

Op 28 april 2017 vierde Solidariteit voor het Gezin in het Sportpaleis van Antwerpen (met meer dan 13000 aanwezigen) haar 40 jarige bestaan. Alle deelnemers kregen een uitzonderlijk geschenk met een CD (met liedjes gemaakt door de medewerkers), een nieuwe editie van Suske&Wiske met Solidariteit voor het Gezin in de hoofdrol en een boek met een retrospectieve van de geschiedenis van Solidariteit voor het Gezin en de rol van Edith Devriendt daarin.

Een krachtig signaal dat thuiszorg effectief een alternatief kan zijn voor een dure opvang in woonzorgcentra, zonder evenwel afbreuk te doen aan de noodzakelijkheid van rusthuizen.

Solidariteit voor het Gezin was begin 2015 rijp voor een een uniek vernieuwingstraject dat werd uitgewerkt onder de benaming Boost 2014-2019 (kortweg Boost 2019). Dit vernieuwingstraject werd dus uitgeschreven in drie grote werven:

Donderdag 23 oktober werd in Gent de eerste Passion & Ambition Award uitgereikt aan iemand die naast zijn professionele bezigheden zich ook sterk en passioneel inzet voor anderen, de maatschappij of die zich met passie in iets totaal anders stort dan men zou verwachten.

Derde politiek-sociologisch cahier, waarin een duidelijke visie wordt ontwikkeld voor een nieuwe sociale zorgpolitiek. Het is een suggestieve publicatie geworden met een positieve opbouwende boodschap, ondanks de bijzonder negatieve maatschappelijke contouren.

“Zorgvernieuwing wordt de nieuwe trend in het thuiszorglandschap”

Nog 2 weken en het nieuwe zorghotel Wellington te Oostende gaat officieel open. Iedereen kan een kijkje komen nemen op ” de dag van de zorg ” op zondag 17 maart tussen 10u en 17u.

‘Solidariteit voor het Gezin is een autonome dienst voor welzijns- en gezondheidszorg die een veelzijdig dienstenpakket aanbiedt vertrekkend van de thuiszorg, maar naargelang de behoeften van haar cliënten, zich bovendien engageert om aanvullende dienstverlening te organiseren en te coördineren. Wij streven er immers naar om via een geïntegreerde aanpak kwalitatieve zorg op maat aan elke hulpvrager in de Vlaamse Gemeenschap en Brussel aan te bieden.Deze hulp wordt door deskundig en gemotiveerd personeel aangeboden vanuit een humanistische visie en dynamische ingesteldheid waarbij de cliënt centraal staat’.

Bijna 35 jaar lang draait Solidariteit voor het Gezin mee in de zorgsector in het algemeen en in de ouderenzorgsector in het bijzonder. Al jaren nemen we een aparte positie in, in de nog steeds conservatief verkavelde/verzuilde zorgsector. Als relatief groot zorgbedrijf in Vlaanderen behoren wij tot de jongste in de sector en ondergaan wij jaarlijks een catharsis in functie van onze financiële mogelijkheden en vooral in functie van de zorgmarkt. Want we zien het één en ander gebeuren, los van de demografische context. Leidt dit tot noemenswaardige bedrijfsaanpassingen of visiebijsturingen? Niet echt, omdat we amper kunnen spreken van een vrije (of open) zorgmarkt en omdat de financiële mogelijkheden sterk gestuurd worden door de overheid. En juist op deze beide niveaus bestaat er een zekere inertie, wat uiteindelijk zal resulteren in een onaangepast zorgmodel voor de toekomst.Elk zorgbedrijf (zo ook Solidariteit voor het Gezin) draagt hiervan de gevolgen. Daarenboven zien we dat de ouderenzorg (zowel intramuraal als extramuraal) steeds meer gemedicaliseerd wordt, terwijl de roep naar meer welzijnsomkadering steeds groter wordt. De grote impact van een federaal gestuurd RIZIV weegt sterk door op alles, zonder wezenlijk rekening te houden met nieuwe tendensen die binnen de gemeenschappen leven. Het ouderenbeleid vertrekt te veel vanuit een polemisch standpunt, alsof de vergrijzing alleen maar een probleem is en alsof elke senior a priori hulpbehoevend zou zijn. Het is precies of oud-zijn een ziekte is die curatief moet behandeld worden. Dat de maatschappelijke vergrijzing een belangrijke zorgcomponent in zich heeft, is een evidentie en dat de groeiende groep hoog bejaarden met een dementieprofiel problematisch zal worden, baart ook ons zorgen. Maar dit impliceert niet dat we zomaar een gelijkheidsteken mogen plaatsen tussen ouderenzorg en gezondheidszorg. Meer nog: we moeten vermijden dat er ooit een gelijkheidsteken zal moeten geplaatst worden.Daarvoor zal het nodig zijn om ons zorgmodel dynamisch en zorgmarktgevoelig te maken. Wij beschikken in Vlaanderen over een schitterend netwerk aan voorzieningen. Hetgeen vandaag bestaat is organisch gegroeid vanuit een aanbodgestuurde visie. Maar wat vroeger verdienstelijk was, is vandaag een anachronisme aan het worden. Met eerbied voor het verleden moeten we durven veranderen ten gunste van de toekomst:

Het is soms ontroerend te moeten lezen in alle beleidsnota’s van al onze regeringen die ons land rijk is, hoe belangrijk de (thuis)zorg wel is. Als er één politieke consensus bestaat, dan is het wel deze. Een goed uitgebouwd, beschikbaar en financieel toegankelijk zorgaanbod voorkomt tevens dat mensen zich verplicht zien om vroegtijdig een beroep te doen op andere en duurdere zorgvormen. Elke regeerakkoord stelt dat het gamma aan (thuis)zorg wordt ondersteund en uitgebreid.

In het Huldeboek Emile Flamant werden diverse referaten opgenomen rond het sociaal liberalisme. Ook werd aan mij gevraag hiervoor een significante bijdrage te leveren. Onder de titel ‘Zorg aan de medemens: een intrinsiek sociaal liberaal verhaal’, probeer ik het liberaal denken en het sociaal handelen compatibel te maken. Geen moeilijke oefening omdat mijn leven zowel maatschappelijk als politiek volledig werd doordrongen door een overtuigd liberaal humanisme.

Tweede politiek-sociologisch cahier, met de bedoeling een eigenzinnige visie te verdedigen op de wijzigende zorgmarkt en op het klassiek rusthuisdenken.