De inspirerende geschiedenis van Solidariteit voor het Gezin: een Gentse zorgpionier opgericht in 1977

Op 28 april 2017 vierde Solidariteit voor het Gezin in het Sportpaleis van Antwerpen (met meer dan 13000 aanwezigen) haar 40 jarige bestaan. Alle deelnemers kregen een uitzonderlijk geschenk met een CD (met liedjes gemaakt door de medewerkers), een nieuwe editie van Suske&Wiske met Solidariteit voor het Gezin in de hoofdrol en een boek met een retrospectieve van de geschiedenis van Solidariteit voor het Gezin en de rol van Edith Devriendt daarin.

Een krachtig signaal dat thuiszorg effectief een alternatief kan zijn voor een dure opvang in woonzorgcentra, zonder evenwel afbreuk te doen aan de noodzakelijkheid van rusthuizen.

Solidariteit voor het Gezin was begin 2015 rijp voor een een uniek vernieuwingstraject dat werd uitgewerkt onder de benaming Boost 2014-2019 (kortweg Boost 2019). Dit vernieuwingstraject werd dus uitgeschreven in drie grote werven:

Donderdag 23 oktober werd in Gent de eerste Passion & Ambition Award uitgereikt aan iemand die naast zijn professionele bezigheden zich ook sterk en passioneel inzet voor anderen, de maatschappij of die zich met passie in iets totaal anders stort dan men zou verwachten.

Derde politiek-sociologisch cahier, waarin een duidelijke visie wordt ontwikkeld voor een nieuwe sociale zorgpolitiek. Het is een suggestieve publicatie geworden met een positieve opbouwende boodschap, ondanks de bijzonder negatieve maatschappelijke contouren.

“Zorgvernieuwing wordt de nieuwe trend in het thuiszorglandschap”

Nog 2 weken en het nieuwe zorghotel Wellington te Oostende gaat officieel open. Iedereen kan een kijkje komen nemen op ” de dag van de zorg ” op zondag 17 maart tussen 10u en 17u.

‘Solidariteit voor het Gezin is een autonome dienst voor welzijns- en gezondheidszorg die een veelzijdig dienstenpakket aanbiedt vertrekkend van de thuiszorg, maar naargelang de behoeften van haar cliënten, zich bovendien engageert om aanvullende dienstverlening te organiseren en te coördineren. Wij streven er immers naar om via een geïntegreerde aanpak kwalitatieve zorg op maat aan elke hulpvrager in de Vlaamse Gemeenschap en Brussel aan te bieden.Deze hulp wordt door deskundig en gemotiveerd personeel aangeboden vanuit een humanistische visie en dynamische ingesteldheid waarbij de cliënt centraal staat’.

Bijna 35 jaar lang draait Solidariteit voor het Gezin mee in de zorgsector in het algemeen en in de ouderenzorgsector in het bijzonder. Al jaren nemen we een aparte positie in, in de nog steeds conservatief verkavelde/verzuilde zorgsector. Als relatief groot zorgbedrijf in Vlaanderen behoren wij tot de jongste in de sector en ondergaan wij jaarlijks een catharsis in functie van onze financiële mogelijkheden en vooral in functie van de zorgmarkt. Want we zien het één en ander gebeuren, los van de demografische context. Leidt dit tot noemenswaardige bedrijfsaanpassingen of visiebijsturingen? Niet echt, omdat we amper kunnen spreken van een vrije (of open) zorgmarkt en omdat de financiële mogelijkheden sterk gestuurd worden door de overheid. En juist op deze beide niveaus bestaat er een zekere inertie, wat uiteindelijk zal resulteren in een onaangepast zorgmodel voor de toekomst.Elk zorgbedrijf (zo ook Solidariteit voor het Gezin) draagt hiervan de gevolgen. Daarenboven zien we dat de ouderenzorg (zowel intramuraal als extramuraal) steeds meer gemedicaliseerd wordt, terwijl de roep naar meer welzijnsomkadering steeds groter wordt. De grote impact van een federaal gestuurd RIZIV weegt sterk door op alles, zonder wezenlijk rekening te houden met nieuwe tendensen die binnen de gemeenschappen leven. Het ouderenbeleid vertrekt te veel vanuit een polemisch standpunt, alsof de vergrijzing alleen maar een probleem is en alsof elke senior a priori hulpbehoevend zou zijn. Het is precies of oud-zijn een ziekte is die curatief moet behandeld worden. Dat de maatschappelijke vergrijzing een belangrijke zorgcomponent in zich heeft, is een evidentie en dat de groeiende groep hoog bejaarden met een dementieprofiel problematisch zal worden, baart ook ons zorgen. Maar dit impliceert niet dat we zomaar een gelijkheidsteken mogen plaatsen tussen ouderenzorg en gezondheidszorg. Meer nog: we moeten vermijden dat er ooit een gelijkheidsteken zal moeten geplaatst worden.Daarvoor zal het nodig zijn om ons zorgmodel dynamisch en zorgmarktgevoelig te maken. Wij beschikken in Vlaanderen over een schitterend netwerk aan voorzieningen. Hetgeen vandaag bestaat is organisch gegroeid vanuit een aanbodgestuurde visie. Maar wat vroeger verdienstelijk was, is vandaag een anachronisme aan het worden. Met eerbied voor het verleden moeten we durven veranderen ten gunste van de toekomst:

Het is soms ontroerend te moeten lezen in alle beleidsnota’s van al onze regeringen die ons land rijk is, hoe belangrijk de (thuis)zorg wel is. Als er één politieke consensus bestaat, dan is het wel deze. Een goed uitgebouwd, beschikbaar en financieel toegankelijk zorgaanbod voorkomt tevens dat mensen zich verplicht zien om vroegtijdig een beroep te doen op andere en duurdere zorgvormen. Elke regeerakkoord stelt dat het gamma aan (thuis)zorg wordt ondersteund en uitgebreid.

In het Huldeboek Emile Flamant werden diverse referaten opgenomen rond het sociaal liberalisme. Ook werd aan mij gevraag hiervoor een significante bijdrage te leveren. Onder de titel ‘Zorg aan de medemens: een intrinsiek sociaal liberaal verhaal’, probeer ik het liberaal denken en het sociaal handelen compatibel te maken. Geen moeilijke oefening omdat mijn leven zowel maatschappelijk als politiek volledig werd doordrongen door een overtuigd liberaal humanisme.

Tweede politiek-sociologisch cahier, met de bedoeling een eigenzinnige visie te verdedigen op de wijzigende zorgmarkt en op het klassiek rusthuisdenken.

Meer dan 5.000 werknemers over heel Vlaanderen. 32 zorgdiensten, van babysitdienst tot thuisverplegmg. Solidariteit voor het Gezin, een private speler in geïntegreerde thuiszorg, groeit als kool.

In deze publicatie heb ik een betoog gehouden voor een positieve insteek rond het vergrijzingsdebat. Onder de titel ‘Naar een betaalbare zorgeconomie: een groeimarkt van partnerships en sociaal ondernemers’ worden de ernstige problemen in de zorgsector geduid. We worden om de oren geslagen met statistieken en doemscenario’s over de impact van de veroudering van onze bevolking.

Eerste politiek-sociologisch cahier, waarin we van de politieke crisis en de langste regeringsformatie ooit gebruik hebben gemaakt om drie maatschappelijke dossiers aan de kaak te stellen.

AIs tiener schilderde de nu 48-jarige Erwin Devricndt logo’s op de dienstwagens van zijn moeders prille vzw voor gezins- en bejaardenhulp, omdat er geen geld was voor stickers. Moeder Devriendt organiseerde toen thuishulp en opleidingscursussen voor gezins-en bejaardenhelpsters. Ruim dertig jaar later telt de vzw Solidariteit voor hel Gezin ruim 5100 werknemers en 52.000 klanten, en speelt het een hoofdrol in de welzijnszorg in Vlaanderen en Brussel.

De Gentenaar Erwin Devriendt spreekt met passie over Solidariteit voor het Gezin, de autonome organisatie die zich naast de christelijke en de socialistische zuilenorganisaties in dertig jaar tijd heeft ontwikkeld tot de tweede grootste van Vlaanderen met bijna 5.ooo personeelsleden en een groei van 13 procent in 2007.

Naar aanleiding van het 30 jarig bestaan van Solidariteit voor het Gezin (dat door een spektakel in Flanders Expo in aanwezigheid van 8000 aanwezigen werd afgerond) werd een eigenzinnig boek op de markt gebracht dat op twee manieren kon worden gelezen (in spiegelbeeld en omgekeerd).