Wijnjaar 2016: een jaar met grootse verwachtingen

Aangekomen in het weekend van 10 september, ben ik onmiddellijk naar de caveau gegaan om de stand van zaken op te nemen. De hectiek was alom. In de gekende chaotische stijl van Jérémy, is hij de laatste vier dagen dermate te keer gegaan, dat zowat alle witte druiven geplukt waren en bijna 60% van de syrahs. Ook alle druiven voor de roséwijnen waren zo goed als binnen. Ook de mooie muscats van de Beaumes de Venise zijn binnen en liggen te rijpen op het domein La Pigade (en lijkt hetzelfde niveau te halen als in 2015). Nog niets was in fermentatie gegaan, behalve de rosés. Zijn nieuwe caviste Estelle wist niet waar eerst lopen. De toon was gezet en ’s anderdaags draaide ik op volle toeren mee van 6 uur ‘s morgens tot ’s avonds laat.

Jérémy heeft inderdaad de juiste beslissing genomen. De syrahs werden langzaam rozijnen en de drie komende dagen waren ontzettend warm. Daarenboven was de komende meteo vanaf donderdag 15 september alles behalve geruststellend. Men voorspelde zeer zware regens van meer dan 100ml in enkele uren, waarbij hagel zeer lokaal tot de grote waarschijnlijkheid behoorde. Overrijpe syrahs zouden deze klimatologische mutatie niet overleven. Dus werd er met man en macht geplukt vanaf het moment dat de zon opging tot zonsondergang. Een behendig team van 10 Spaanse plukkers werd daarvoor ingeschakeld. Tegelijkertijd werd de machinale pluk voor de IGP-wijnen en de BIB-wijnen opgevoerd om ook voor deze aangekondigde storm van donderdag 15/9 al deze druiven binnen te hebben. De hectiek in de wijnkelder was hels. Jérémy vroeg mij om de kelderwerkzaamheden te ondersteunen, vanwege het enorme werk op zeer korte tijd. Het is ons gelukt alle kwetsbare percelen en alle syrahs te oogsten voor 14/9. Ook het syrahgedeelte van Clos des Frères werd op 14/9 binnengehaald en was van uitzonderlijke kwaliteit. Los van de hoge suikergehaltes, was de maturiteit van alle druiven verrassend goed. Het pessimisme van Jérémy was ongegrond en de beslissing om vroeger te plukken dan normaal was een schot in de roos. Op dat moment was nog geen enkele grenachedruif geplukt. Bij onze rondgang in de wijngaarden, zagen wij dat de rijpheid van de grenache zeer heterogeen was. Op sommige percelen waren de druifjes zelfs nog roze van textuur, terwijl de oudere grenachestokken blonken van goesting en in feite ook perfect klaar waren voor de pluk. De vrees sloeg nu toe dat de regenstorm van 15/9 juiste deze mooie grenachedruifjes zou kunnen beschadigen.

Het werd zeer donker tijdens de morgen van 15/9. Een lichte bries verkoelde de omgeving. De donkere wolken kwamen van het westen, waar de storm in de Languedoc zwaar heeft huisgehouden. Blijkbaar werd de regio van Pic St-Loup het zwaarst getroffen door hagel met de grootte van tennisballen. De oogst zou aldaar quasi volledig vernield zijn.  We hadden voorzien om niet te plukken op die dag. Het heeft geen zin om natte druiven te plukken en Jérémy had deze instructies meteen doorgegeven aan zijn plukkers.  Wij hadden van deze klimatologisch dipje gebruik gemaakt om wat stoom af te blazen en zijn er even tussenuit geglipt om een culinaire verpozing op te zoeken met mijn schoonouders in Likoké.

Tot onze grote verwondering bleven de donkere wolken hangen en gleden ze Vacqueyras voorbij. Geen druppel viel tijdens de morgen van 15/9. Jérémy heeft allerheil al zijn Spaanse plukkers opgetrommeld om snel over te gaan tot de pluk van de meest rijpe grenachepercelen. 50% van Clos des Frères was daarbij. Terwijl ik lekker zat te genieten  100km verder, was Jérémy bezig mijn oude wijngaarden aan het oogsten. Uiteindelijk opnieuw een goede beslissing van Jérémy, want tijdens de nacht van 15/9 op 16/9 viel er toch een 8ml regen uit de lucht. De hagel bleef compleet weg uit onze regio.

Als een godsgeschenk is de mistral komen opzetten op 17/9 en werd het laatste perceel grenache van Clos des Frères geoogst. Het perceel achter ons huis heeft echt genoten van de korte regenbui en was plukrijp. Nog nooit was deze wijngaard in zo’n mooie toestand en zal hij de Clos des Frères opfleuren met mooie zuren. Na een korte poging om mee te plukken met de Spanjaarden, moest ik na een dik half uur verstek laten. Mijn voet kon dit niet meer aan en zwol aan met pijnlijke steken in de achillespees. Uiteindelijk was mijn energie meer bruikbaar in de kelder, waar alles op volle toeren liep en de ondergrond ten minste effen was. Nog nooit werd op zo’n korte periode alles binnengehaald. Nog nooit was het zo heftig in de kelder om de toeloop van de binnengekomen druiven te metriseren. Los van de voet, deed alles aan mijn lichaam pijn. Het werk van déléstages en soustirages, om nog niet te spreken van de décuvages sloopt het lichaam van een oude zak van 55 jaar. Maar dit werk is zo belangrijk, omdat ook hier een goed millésime wordt gemaakt of gekraakt.  Samen met Estelle vorm ik het basisteam in de cave en waak ik over de evolutie van de wijnen. Na meer dan 10 dagen labeur, mag gesteld worden dat de binnengehaalde kwaliteit van druiven (die onderwijl in fermentatie zijn gegaan) van uitzonderlijke kwaliteit zijn. De eerste testen –zowel proefondervindelijk, als labotechnisch- waren fantastisch. Jérémy maakt zich wel druk over de hoge alcoholpercentages, terwijl ik euforisch ronddartel vanwege de bemoedigende PH-waarden. De alcoholpercentages kunnen mij een worst wezen.

De mistral van 17/9 tem 20/9 heeft alle vocht en slecht weer weggeblazen en het klein beetje regen heeft een boost gegeven aan de jonge grenaches. Op 21/9 werden de grenaches van Folie des Frères geoogst en op 23/9 was de pluk compleet gedaan. Dit is ongewoon en uitzonderlijk. Op nog geen drie weken werd meer dan 40ha geoogst, zowel de wijngaarden van Domaines les Ondines, als deze van Clos des Frères als deze van Prat Surat. Op nog geen drie weken moesten wij meer dan 350 ton druiven verwerken in drie verschillende kleurvarianten en in meer dan 20 verschillende stijlvarianten (volgens druiven, volgens percelen, volgens appelatie en volgens kwaliteitsniveau). Dit impliceert bijna 2000 hl wijn die we in de kelder onder controle moeten houden in 26 verschillende temperatuur gecontroleerde cuves en 8 verschillende barriques. Ik moet zeggen dat dit fysisch wat doet met een mens. Op vrijdag 23/9 was mijn pijp uit en had ik het geluk dat het bezoek van Mark en Marianne wat ontspanning bood. De keuken van Swaasi was perfect en de komst van Jérémy en Martina later op de avond maakte het feestje compleet. De pluk werd officieel op de nacht van 23/9 op 24/9 definitief vinologisch bezegeld.