De ruwe actualiteit en de waan van het moment overtroeven de problematische realiteit van de laatste 10 jaar. Sinds Trump de wereld op zijn kop zet heeft men blijkbaar geen oor naar de meest urgentste wereldproblematiek die de mensheid zal treffen in al zijn geledingen. Meer zelfs,  sinds de idiotieën van het olijke maar gevaarlijk Trump-Vance-duo, blijkt zelfs in Europa de beweging van de klimaatnegationisten te groeien. Of hoe het dwaze populisme als een meedogenloze bloedzuiger elke rede uit de mens weet te zuigen. De echte realiteit is echter pijnlijk anders. Ook de essentie van de wijnbouw is getroffen in zijn hart en moet alle zeilen bijtrekken.

Grote cru-appellaties hebben soms de neiging om op hun lauwe­ren te berusten en hun renommee te gebruiken als kwalitatief en commercieel wapen. Ik kan er in Frankrijk een reeks opnoemen waar de lethargie is opgetreden en waar de plaatselijke syndica­ten geen antwoorden meer bieden op de grote concurrentie en mondialisering van de wijnwereld, maar dit is niet de issue van dit stuk.

Toen de wijnen van Bordeaux 1990 op de markt kwamen, ontplofte de wijnwereld in een ware euforie. Parker omschreef dit wijnjaar in overtreffende trap, in vergelijking met de twee fan­tastische voorgaande jaren 1988 en 1989. De Parker-scores van 100/100 vlogen ons om oren. Het werd als een millésime voor de eeuwigheid omschreven. Vele professionele wijnmaga­zines verkeerden in een soort delirium en daardoor sprongen de prijzen de lucht in. We zijn nu meer dan 30 jaar later. Komt deze ·eeuwigheid' overeen met de realiteit? Is 1990 wel degelijk zo'n uitzonderlijk wijnjaar in Bordeaux? Gaan we ooit de waarheid rond dit fameuze bordelese wijnjaar kennen? Welnu, op 19 januari 2023 werd een speciale focusdegustatie georganiseerd met een select publiek van 20 proevers, om dit bijzonder enigma op te lossen.

Op 25 november 2022 werd in Auberge du Pecheur (St-Martens-Latem) de rode loper uitgerold voor een wijnappellatie die al vanuit zijn naamgeving tot de verbeelding spreekt. De Baronie Gent van de Commanderie du Costes du Rhône werkte een dubbelactiviteit uit rond het wijngebied Plan de Dieu, een Rhôneappelatie die in 2005 tot een benoemde Côte-du-Rhône-Village is gepromoveerd. In de schaduw van de rotsen van de Dentelles de Montmirail en een beetje gesandwicht tussen de bekende cru’s als Gigondas, Vacqueyras, Cairanne en Rasteau, ligt een oase aan wijngaarden te blinken in zon’s aanschijns en met de volle neus in de mistral. De reusachtige wijnvlakte van meer dan 1500ha die juist deze cru’s met elkaar verbindt, kreeg de naam Plan de Dieu, omdat het vroeger een zeer onherbergzaam gebied was waar rovers en bandieten schuil zaten. Om deze vlakte (= plain) in de middeleeuwen te doorkruisen, had je niet alleen de ziel maar ook de zegen van God nodig om er zonder kleerscheuren door te geraken. Sinds 14de eeuw werd deze vlakte ontgonnen niet alleen van zijn slechte reputatie, maar ook door locale boeren met het resultaat dat in 1326 de eerste wijngaarden werden aangeplant.

artikel verschenen in Ken Wijn Magazine - jaargang 18 - n° 36

Geboren worden in een uitzonderlijk wijn­jaar is iets dat een mens overkomt. Wanneer die mens dan ook een gepassioneerd wijnlief­hebber blijkt te zijn en dat wijnjaar één van de meest uitzonderlijke van vorige eeuw is, dan moet er met die samenloop van omstandig-heden iets gedaan worden. Veel hebben ere- atieve wijnaficionado's niet nodig om met dit gegeven aan de slag te gaan. Op 1 april 2022 was het dan zover. Een pak vrienden die in het wijnjaar 1961 geboren waren, kwamen bijeen met een fles 1961 en gingen proefondervinde­lijk de strijd aan om te zien of de wijn de goed geconserveerde lijven van de kwestieuze proe­vers konden overtreffen. 61 jaar oud is niet niks. Hoewel de proeversgroep er conditioneel schitterend uit zag, werd toch duidelijk dat doorheen eenieders levensloop er sluiks toch wat averij werd opgelopen. De jeugdigheid was iets als een herinnering en er waren anekdotes enoeg om die opnieuw tot leven te brengen.